Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Η ελευθερία του να είσαι φτωχός ή πλούσιος


Η ελευθερία του να είσαι φτωχός ή πλούσιος




Το να είσαι φτωχός είναι κατάρα. Το να είσαι πλούσιος δεν είναι αρετή.

Κανένας δεν θα επέλεγε ελεύθερα να γίνει και να παραμείνει σε όλη του τη ζωή εργάτης, αν είχε τη δυνατότητα άλλων επιλογών. Κανένας πλούσιος δεν έγινε αυτό που είναι με μόνες τις ικανότητές του.

Αναφερόμαστε σε κοινωνίες ταξικά διαχωρισμένες, με εκμετάλλευση, με άνισες προϋποθέσεις εκκίνησης στη ζωή, με άνισες δυνατότητες στη διάρκειά της. Και είναι αυτή η διαπίστωση η μεγάλη συνεισφορά του μαρξισμού στην κατανόηση της κοινωνικής πραγματικότητας, που ανέτρεψε την αυταπάτη πως κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαχειρίζεται τη ζωή του.

Είναι αυτή ακριβώς η διαπίστωση που μας κάνει, όσους και όσες αναφερόμαστε στον μαρξισμό, να επιδιώκουμε την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων, ως προϋπόθεση για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ισότητα, που μένουν κούφιες λέξεις, όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Όσο υπάρχουν άνθρωποι καταδικασμένοι να ζουν από την πώληση της εργατικής τους δύναμης και άλλοι που ζουν από την εκμετάλλευση της εργασίας των πρώτων.

Και επειδή ποτέ δεν ήταν και δεν θα μπορούσαν να είναι οι εκμεταλλευτές αυτοί που θα επιδίωκαν έναν κοινωνικό μετασχηματισμό, αναφερόμαστε στους αποκάτω, που έχουν ζωτικό συμφέρον από κάτι τέτοιο. Για ν” αλλάξει αυτό που υποχρεώνονται να είναι. Και που, κατά συνέπεια, δεν το εκθειάζουν, ξέροντας όμως πως δεν ζουν σε βάρος άλλων.Έχουν υπάρξει και άνθρωποι -και μάλιστα όχι λίγοι- προερχόμενοι από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα που βρέθηκαν στις γραμμές του κινήματος της κοινωνικής απελευθέρωσης. Και το έκαναν με σεβασμό στους αποκάτω. Χωρίς επίδειξη της κοινωνικής τους θέσεις και των προνομίων που τους εξασφαλίζει. Έχοντας κατανοήσει ότι ο πλούτος που κατέχουν είναι αποτέλεσμα άμεσης ή έμμεσης εκμετάλλευσης. Αν όχι από τους ίδιους, σίγουρα από τους άμεσους ή μακρινούς τους προγόνους. Και δεν καμαρώνουν γι” αυτό…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου