Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Η μεγαλομανία των νεόφτωχων

Όπως κάθε πρωί ξεκίνησα και σήμερα την καθημερινή μου βόλτα στο διαδίκτυο  και ψαχουλεύοντας  εδώ και κει βρήκα αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον  αρθρο του Δημήτρη Νίκογλου   γι αυτο και  το αποθηκεύω στο δικό μου το blog  σε μορφή ανάρτησης...γιατί ,ποιος ξέρει μπορεί κάποιος περαστικός από  τα μέρη μου να το διαβάσει και να προβληματιστεί όπως εγώ.....


Η σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία έχει μετατρέψει τους καταναλωτές σε αδηφάγα όντα που έχουν ως μόνο στόχο την επέκταση της καταναλωτικής τους μανίας. Πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά δάνεια και λογαριασμοί υπερανάληψης συντηρούν τα νέα «καταναλωτικά» πιστεύω, δημιουργώντας νέες ανάγκες που υπό άλλες συνθήκες δε θα είχαν καν δημιουργηθεί.
"Η υπερκατανάλωση που έγινε ζωή» δημιουργεί μια νέα γενιά καταναλωτών που δεν έχει ως σκέψη την αποταμίευση αλλά την αδιάλειπτη αύξηση της κατανάλωσης, που ορισμένες φορές καταλήγει σε ψυχωτικές καταστάσεις. Ακριβά ρούχα, καινούργια αυτοκίνητα, σπίτια και το απαραίτητο πια «θέα αθήναι» είναι από τα «must» της εποχής μας. Ο δανεισμός για την παραμονή στις επιταγές της μόδας είναι πλέον φυσιολογικό φαινόμενο.
Το να πληρώνεις αρκετά λεφτά σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης είναι επιτυχία. Δεν είναι λάθος κίνηση. Είναι «ντροπή» να ζητάς εξηγήσεις για κάτι που πληρώνεις ακριβά. Τα 4-5 ευρώ για έναν απογευματινό καφέ στο κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Είναι κι αυτό μέσα στις επιταγές της νέας εποχής.
Το lifestyle που πλασάρεται από όλα τα μέσα ενημέρωσης (περιοδικά, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα) προσπαθεί (και τα έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό) να δημιουργήσει καταναλωτικά «ταμπού» για το τι πρέπει και δε πρέπει, το τι είναι καλό και τι όχι, τι πρέπει να αγοράζουμε και τι όχι. Το άσχημο είναι ότι αυτοί που αντιστέκονται, χλευάζονται και περιθωριοποιούνται.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα το λεγόμενο «σκόντο» (διαπραγμάτευση τιμής σε μια αγοραπωλησία) ή η έκπτωση, θεωρείται ντροπή και δεν αρμόζει σε αυτούς που ακολουθούν το lifestyle της εποχής. Η πληρωμή επιπλέον χρημάτων για την ικανοποίηση του «μοντέρνου μεγαλοαστισμού» είναι μια νέα έξη που ολοένα και επεκτείνεται στους νέους που θέλουν να μπουν (έστω και έτσι) στη σύγχρονη δανεισμένη οικονομική ελίτ.
Στη χώρα της γενιάς των 700 ευρώ, η τάση να ακολουθείς τη μόδα είναι επιβεβλημένη, δεν είναι επιλογή. Αν την απαρνηθείς κινδυνεύεις να χαρακτηρισθείς γραφικός. Δεν είσαι «in». Δεν είσαι trendy, που λέει όλη πλέον η νεολαία. Τα όνειρα των περισσότερων σπουδαγμένων νέων σταματούν με την απόκτηση του πτυχίου ή του μεταπτυχιακού, καθώς σταδιακά υφίστανται τις συνέπειες της παγκοσμιοποιημένης εργασιακής κοινωνίας. Πολλές ώρες δουλειές για 850 ευρώ μεικτά, εκτός αν είσαι προνομιούχος και έχεις κάποιο γνωστό να σε αποκαταστήσει. Η μάχη για την απλή εισαγωγή στην αγορά εργασίας είναι δύσκολη και σίγουρα με κανένα ροδοπέταλο στρωμένο στην πορεία. Αλλά ακόμη κι αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό μπροστά στην ανάγκη να είσαι «in». Γιατί η μεγαλομανία στην Ελλάδα δεν ανταλλάσσεται με τίποτα. Ούτε με μια καλή δουλειά ...;

πηγή:http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_mc2_100002_05/07/2007_196242







3 σχόλια:

  1. γιατί είμαστε ελληναρες ρε ! γιαυτό !

    γιατί είμαστε αγράμματοι ακόμα και αν δεν το παραδεχόμαστε!

    γιατί δεν σκεφτόμαστε ! ( και σιγά ! γιατί να σκεφτούμε? ή που τα ξέρουμε όλα ή που δεν μας νοιάζει)

    γιατί δεν μας ενδιαφέρει το μέλλον.

    γιατί δεν έχουμε οράματα και όνειρα!

    γιατί δεν μας ενδιαφέρει η παιδεία!

    γιατί δεν μας ενδιαφέρει τι δουλειά θα κάνουμε παρά μόνο πόσα θα μας πληρώνουν!

    γιατί δεν μας μας ενδιαφέρει η χώρα μας!

    γιατί μας τα μάθανε όλα αυτά αλλά ξεχάσαν να μας μάθουν να τα αμφισβητούμε και ποιός έχει χρόνο τώρα για φιλοσοφία....

    γιατί οι γονείς ζούν ακόμα μέσα από τα παιδιά τους!

    αυτά για να μην γράφω 2 ώρες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι γιατί άραγε η συνειδηση του 'Ελληνα έχει διαμορφωθεί έτσι μέσα στο χρόνο;τί μας συμβαίνει; γενική παράκρουση έχουμε πάθει;Το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε πολύ καλά είναι να ρίχνουμε τη "μπάλα στην εξέδρα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή